Łaźnia turecka, hamam (hammam)

14 mar 2013 | ABC łaźnie parowe

Bliski Wschód wzorowany na termach (łaźniach rzymskich) ma swój rodzaj łaźni-zwanej hamam- łaźnia turecka. W czasach kiedy nieliczne domostwa posiadały bieżącą wodę i kanalizację, łaźnie tureckie, jak sama nazwa wskazuje „hammam” z arabskiego kąpiel/łazienka były podstawowymi obiektami publicznymi, gdzie ludność zażywała kąpieli w celu oczyszczania ciała. Ale nie tylko czystość była pretekstem do korzystania z gorących i wilgotnych kąpieli. W łaźni załatwiano interesy, dobijano targów, plotkowano, a kobiety mogły poddać się zabiegom upiększającym. W tradycyjnym hamamie nadzy mężczyźni i skąpo ubrane kobiety nie przebywali razem, lecz w osobnych pomieszczeniach lub kąpiel męska odbywała się w innych godzinach niż damska.

Wnętrze łaźni tureckiej wykonane jest z marmuru. Ten kamień szybko się nagrzewa i długo trzyma temperaturę oraz posiada (tak twierdzą Turcy) lecznicze właściwości (np. leczy reumatyzm). Na ścianach łaźni znajdują się kraniki z wodą i marmurowe misy.

Pierwszym etapem kąpieli jest przystosowanie ciała. Na środkowym, marmurowym łożu wygrzewa się ciało, tak by nabrało odpowiedniej temperatury a następnie szorstką rękawicą peelinguje ciało (zdejmowanie martwego naskórka). Kolejnymi etapami kąpieli są: mydlenie, szorowani, spłukiwanie i masaże ciała (zazwyczaj olejkami).

Podgrzewane ławy, ściany i podłogi ogrzewają łaźnię turecką do 45° C a para wodna wytwarzana przez generator lub poprzez wypływ wrzącej wody sprawia, że wilgotność powietrza dochodzi do 100%.
Kąpiel w łaźni tureckiej pobudza czynności skóry pobudzając ją do pozbywania szkodliwych produktów przemiany materii i toksyn a para wodna nawilża skórę.